Als een Nederlander is het ons bekend de bijzondere status van voormalige koloniën. Na het koloniale tijdperk heeft Nederland meegewerkt aan het verzelfstandiging van koloniale land en eilanden. De status aparte is een bijzondere status van het Caribisch deel van het Koninkrijk der Nederlanden. De status aparte omvatten de:
- buitenlandse betrekkingen,
- defensie
- Nederlandse nationaliteit.
Hierdoor is er één gezamenlijke minister van Buitenlandse Zaken. De ambassades, de consulaten en de permanente vertegenwoordigingen in het buitenland werken voor het Koninkrijk.
Er is één gezamenlijke minister van Defensie en opereert in het Caribisch Gebied. De bescherming in het Caribisch gebied is een taak van de Nederlandse krijgsmacht alleen. Het gebied kent geen NAVO-bescherming.
De verdragen van de Europese Unie zijn ondertekend door het Koninkrijk der Nederlanden maar zijn alleen geratificeerd voor het Europees Nederland. Het Caribisch deel heeft een andere status.
In 1986 ging Aruba als afzonderlijk land binnen het Koninkrijk verder, in 2010 volgden Curaçao en Sint Maarten.
En Saba, Sint Eustatius en Bonaire werden als ‘bijzondere gemeenten’ opgenomen in het Caribisch Nederland.
Ze worden sindsdien als gebied aangeduid als De Nederlandse Antillen omvatten zes eilandgebieden:
De Benedenwindse Eilanden, voor de kust van Venezuela (Zuid-Amerika)
- Aruba, Autonoom land binnen het Koninkrijk der Nederlanden
- Bonaire, Bijzondere gemeente van Nederland
- Curaçao Autonoom land binnen het Koninkrijk der Nederlanden
De Bovenwindse Eilanden, ten oosten van Puerto Rico
- Saba, Bijzondere gemeente van Nederland
- Sint Eustatius, Bijzondere gemeente van Nederland
- Sint Maarten Autonoom land binnen het Koninkrijk der Nederlanden
Tot de Nederlandse Antillen behoren ook enkele kleinere eilanden:
- Klein Bonaire (eilandgebied Bonaire)
- Klein Curaçao (eilandgebied Curaçao)
- Green Island (eilandgebied Saba).
- Guana Key, Hen & Chickens, Cow & Calff, Molly Beday en Pelikan Key (eilandgebied Sint Maarten)